FROZEN SHOULDERHet is net zoʼn verzamelnaam geworden als WHIPLASHEigenlijk weet niemand precies waardoor, waarom en hoe het ontstaat. En weet ook niemand hoe we er vanaf kunnen komen. Diverse deelgebieden worden op dit moment opgepakt door praktiserende therapeuten. Er is nog geen samenwerking/overlapping/aanvulling.
Grootste probleem is de enorme mate van PIJN bij behandeling en de langdurigheid van de PIJN. Het veroorzaakt angst en weerstand om therapie te vervolgen, vol te houden en vertrouwen te houden in herstelvermogen van het lichaam. Dat heeft op zich al grote gevolgen voor de beleving, het genezingsproces en de kracht/energy van de persoon. Het is meestal het begin van een neerwaartse spiraal van alle facetten van het leven, een enorme impact, met de idee van onmacht vooropstaand. Frozen shoulder, stijve schouder Informatie via AMC Informatie over een pijnlijke stijve schouder en de behandelingsmogelijkheden hiervan. De stijve schouder, frozen shoulder De stijve schouder of ’frozen shoulder’ (capsulitis adhaesiva) is een aandoening waarbij het gewrichtskapsel is verdikt en verschrompeld. Dit resulteert in een pijnlijke, stijve schouder met een (zeer) beperkte beweeglijkheid. Meestal herstelt de aandoening, hoewel dat soms lang kan duren. Wat is een frozen shoulder? Een frozen shoulder overkomt twee tot vijf procent van de Nederlandse bevolking. De aandoening komt het meest voor bij vrouwen tussen de veertig en zeventig jaar. De exacte oorzaak is nog niet bekend, maar er is sprake van een vorm van gewrichtsontsteking, waardoor het gewrichtskapsel dat het gewricht omsluit, verschrompelt en verdikt. Hierdoor kan de schouder niet meer, of niet pijnloos, alle bewegingen maken. De frozen shoulder kan ook ontstaan na bijvoorbeeld een schouderoperatie of een blessure waarbij het gewrichtskapsel door een soort littekenreactie kan samentrekken (een secundaire frozen shoulder).
Als de schouder om een andere reden een tijd niet optimaal gebruikt is, kan een stijve schouder ontstaan. Hierbij heeft de stijfheid een andere oorzaak en ook het beloop is anders dan dat van de aandoening frozen shoulder. Aan de hand van het verhaal van de patiënt en lichamelijk onderzoek kan een arts meestal de diagnose stellen. Aanvullend onderzoek is soms noodzakelijk om eventuele andere afwijkingen van de schouder uit te sluiten.
Dit is de schouder van voren af gezien. U ziet het gewrichtskapsel om de kop van de bovenarm en de kom van het schouderblad. Hier is het gewrichtskapsel verdikt en verschrompeld, waardoor het strakker om het gewricht zit en de bewegingsruimte voor de bovenarm vermindert. Risicofactoren Op zich kan iedereen een frozen shoulder krijgen. Maar het is bekend dat bepaalde factoren de kans erop vergroten. Diabetes (suikerziekte) is zo’n factor; ongeveer tien tot twintig procent van de mensen met diabetes krijgt last van een frozen shoulder. Ook duurt de aandoening bij patiënten met
diabetes meestal langer dan bij niet-diabetes patiënten. Bovendien hebben behandelingen bij deze mensen een minder voorspelbaar effect. Andere risicofactoren zijn: een te snel of te langzaam werkende schildklier (hyperthyreoidie of hypothyreoidie), de ziekte van Parkinson, bepaalde hart- en vaatziekten (zoals een hersenbloeding) en nog een klein aantal zeer weinig voorkomende aandoeningen. Pijn en beloop De pijn die samengaat met een frozen shoulder, kan zeurend zijn en/of stekend. De pijn kan continu zijn of aanvalsgewijs (vooral ’s nachts) optreden en bevindt zich aan de buitenkant van de schouder en vaak in de bovenarm. De schouder kan niet goed bewogen worden, ook niet als een ander dit probeert. Dit laat zich vooral voelen bij activiteiten als aan- en uitkleden, als u iets uit een hoge kast wilt pakken en bij autorijden. Het beloop van de frozen shoulder bestaat uit drie fasen:
Fase 1 is de ‘verstijvende’ fase, die zes weken tot maximaal negen maanden kan duren. De pijn neemt geleidelijk toe en tegelijkertijd neemt de beweeglijkheid af.
Fase 2 heet de ´frozen´of ´bevroren´fase. De pijn neemt langzaam af, maar de stijfheid blijft. Deze fase kan tussen de vier en negen maanden duren.
Fase 3 is de laatste fase, de ‘ontdooiende´ fase. De pijn verdwijnt meer en meer naar de achtergrond, en de beweeglijkheid keert langzaam terug tot (nagenoeg) normaal. Deze fase duurt tussen de vijf maanden en twee jaar.
Ongeveer één op de twintig mensen met een frozen shoulder houdt ook na de laatste fase langere tijd een pijnlijke en stijve schouder. Behandelmogelijkheden De frozen shoulder is moeilijk behandelbaar en een onjuiste aanpak kan het toch al langdurige genezingsproces vertragen of de aandoening verergeren. Het bewegen van uw arm en schouder binnen de pijngrens(!) is het beste advies. Zoals het overzicht van de drie fasen laat zien, herstelt de frozen shoulder meestal vanzelf. Dit neemt wel enige tijd in beslag: van tien maanden tot meer dan drie jaar. Pijnbestrijding en fysiotherapie kunnen het herstel positief beïnvloeden. PijnbestrijdingDe pijnbestrijding bestaat meestal uit ontstekingsremmende medicijnen, zoals ibuprofen of naproxen. Ook injecties met corticosteroïden in het gewrichtskapsel en tabletten met corticosteroïden kunnen verlichting geven. Helpen deze middelen niet voldoende, dan kan in ernstige gevallen een (tijdelijke) zenuwblokkade een oplossing zijn om de pijn te verminderen. FysiotherapieIn de eerste ziektefase is het belangrijk de pijn te verminderen. Het is onverstandig de schouder door de pijngrens heen te bewegen of te laten bewegen. Wel kunt u leren hoe u de overgebleven beweeglijkheid optimaal benut, maar de bewegingen mogen geen sterke (na)pijn geven. Hetzelfde geldt voor de tweede fase. De pijn staat minder op de voorgrond, maar de stijfheid is nog volop aanwezig. Het blijft belangrijk dat u uw schouder alleen binnen de pijngrens beweegt.In de derde fase kunt u de beweeglijkheid in uw schouder uitbreiden, langzaam en gedoseerd. In deze fase blijken veel mensen de begeleiding door een fysiotherapeut als steunend te ervaren, vooral om de controle over de beweging en de spierkracht weer op te bouwen. Chirurgische behandelmogelijkheid Een chirurgische ingreep behoort zeker niet tot de standaard behandeling van een frozen shoulder. Pas als de pijnbestrijding en therapie niet het gewenste effect hebben, kan eventueel een chirurgische ingreep worden overwogen. Uw orthopedisch chirurg informeert u over de mogelijkheden. Meer onderzoek Hoewel er verschillende theorieën bestaan, is de oorzaak van de stijve schouder nog niet bekend. Hiervoor is nader onderzoek nodig. Als we weten wat een stijve schouder veroorzaakt, kunnen we ook meer doen om het te voorkomen en sneller te herstellen.
Hebt u nog vragen?Als u nog vragen hebt, neem dan contact op met uw behandelend arts. Zie ook: Laatste wijziging: dinsdag 8 maart 2011
TRIGGERPOINTSDeze zijn geheel gelijkend en overeenkomstig aan shiatsu-drukpunten. Ik werk er zelf mee in de praktijk.
Vanuit deze discipline is het volgende beschreven in de website onder de naam:
Onder een myofasciaal pijnsyndroom verstaat men klachten in het houdings- en bewegingsapparaat die veroorzaakt worden door de aanwezigheid van myofasciale triggerpoints. Een triggerpoint kan bewegingsbeperking, stijfheid, krachtsverlies en pijnklachten veroorzaken. Myofasciale triggerpoints worden vaak over het hoofd gezien bij klachten en pijn van het houdings- en bewegingsapparaat. De schattingen door onderzoekers gedaan naar het voorkomen van myofasciale triggerpoints als oorzaak van pijnklachten in het spierstelsel variëren sterk van 21%-93%! Gebrek aandiagnostische kenmerken, ongetraindheid van de onderzoekers, verschillen in de onderzochte patiëntengroepen en de duur van de klachten veroorzaken deze verschillen.
Een myofasciaal triggerpoint (lees pijnlijke spierverharding) is een (zeer) drukpijnlijke plek in een dwarsgestreepte spier. In de spierbuik kan men een strakke streng waarnemen en in deze streng zit een plaatselijke verdikking (ongeveer ter grote van een tarwekorrel). Deze plek is pijnlijk bij druk en kan een karakteristieke uitstralingspijn doen ontstaan. Depatiënt herkent in de uitstralende pijn zijn klacht. Ook veroorzaakt een myofasciaal triggerpoint een veranderde spierfunctie (b.v. spierkracht afname, spierverkorting etc.) en symptomen zoals toename van zweten, rillerig zijn, duizelig/licht in het hoofd, wazig zien of koude handen (ook wel autonome symptomen genoemd).
Bij belasten van de spier met een triggerpoint ervaart de patiënt pijn. Deze pijn is gelokaliseerd in een bepaald gebied kenmerkend voor die spier. Elke spier heeft zijn eigen karakteristieke uitstralingsgebied.
- Stijfheid en verminderde spierfunctie. Maximaal verlengen geeft pijn, dus “leert” de spier te bewegen binnen de pijngrens. Er is sprake van eenverminderde bewegingsvrijheid wat zich uit in een spierverkorting. - Door verkorting van de spier en door pijn tijdens activiteit kan de spier niet maximaal aanspannen, wat zich kan uiten in spierkracht afname. - Vegetatieve reacties: veranderde zweetsecretie, onwel voelen, duizeligheid, overgevoeligheid van de huid (b.v. bij aanraking snel roodworden), pijnlijke oog- en oorsymptomen.
- Coördinatie stoornis (zoals slechter wordend handschrift). - Pijnvermijdingsgedrag, hetgeen zich uit door dwanghoudingen en beperkte functie. - Iemand kan een sterk wisselend klachtenpatroon ervaren, waarbij de intensiteit en de plaats van de pijn kan variëren.
Deze begint met het herkenning van het pijngebied van de patiënt. De therapeut kijkt welke spieren de pijn (voor die spier karakteristiek uitstralingsgebied) eventueel kunnen veroorzaken en onderzoekt deze spieren. Deze triggerpoints bevinden zich in een verharde streng en voelen bij palpatie aan als een plaatselijke verdikking. De patiënt ervaart doordruk de herkenbare pijn. Tevens wordt er gekeken naar afname van spierkracht en spierlengte.
Een triggerpoint kan ontstaan door een acute (verkeerde beweging, ongeluk, blessure…) of chronische (langdurige verkeerde werkhouding) overbelasting. Ten gevolge van deze overbelasting ontstaat er een ingewikkeld fysiologisch proces in de spier op celniveau en er ontstaat een zichzelf onderhoudende vicieuze cirkel. Deze belastingen kunnen te makenhebben met “beroepshoudingen” en leefgewoontes. Meestal ontstaan klachten door een samenhang van verschillende factoren bijvoorbeeld: een combinatie van overbelasting van de betreffende spier (door werk of trauma etc.) met ongunstige omstandigheden zoals stress, vermoeidheid, slechte voeding, spieren die niet kunnen ontspannen etc. Somsis de oorzaak voor het ontstaan van de klacht voor een patiënt duidelijk (b.v. val van een trap) maar vaak weet men niet precies de oorzaak en zijn de klachten geleidelijk ontstaan en toegenomen.
WAT MAAKT EEN TRIGGERPOINT PIJNLIJKER EN WAT
- veelvuldig gebruik van de betreffende spier zonder pauze- als tijdens het bewegen de spier plotseling verkort wordt- afkoeling (schaarse kleding), transpiratie – druk op betreffende spier , b.v. knellende das, zware tas.
- korte periode van rust inbouwen tijdens het bewegen, pauzes- langzaam rekken van de spier bijvoorbeeld onder een warme douche- blokkeringspunten behandelen in een bad gevuld met warm water.
Talrijke factoren kunnen het bestaan van myofasciale triggerpoints onderhouden. Vooral bij patiënten met chronische myofasciale pijn is aandacht voor deze factoren van belang.
Klachten onderhoudende factoren zijn:- mechanische stress: bijvoorbeeld beperkte gewrichten, slechte werkhouding, (bellen met hoorn geklemd tussen schouder), knellende kleding. - voeding: bijvoorbeeld vitamine tekort, alcoholmisbruik, roken, slecht eten- bepaalde aandoeningen: suikerziekte, schildklierproblemen, orgaanproblemen (b.v. maag) etc. - psychologische factoren: depressie, angst, stress, onbegrip spierstelsel door de patiënt- chronische infecties
De therapie zal gericht zijn op het inactiveren van de myofasciale triggerpoints, waardoor de strakke spierstrengen worden losgemaakt die verantwoordelijk zijn voor de toegenomen spierspanning. De pijn zal hierdoor afnemen. Ook de lengte van de spier moet weer genormaliseerd worden.
Er bestaan verschillende therapeutische technieken. De meest gebruikte technieken zijn:
- cirkelvormige knedingen met toenemende druk- strijkingen met ijs gecombineerd met spierrekking (het blijkt dat een spierspasme/afweerspanning ten gevolge van rek te remmen is door een kortdurende intense koude prikkel toe te dienen over de huid boven de spier met zijn triggerpoint en zijn bijbehorend uitstralingsgebied). - warmte applicatie; dit geeft ontspanning in de spier. - contract-relax (aanspannen en ontspannen) – leren ontspannen van de spierOok zijn (houdings)adviezen belangrijk en eventuele mobilisatieoefeningen.
Belangrijk is om te ontdekken welke activiteit en/of houding precies de pijn veroorzaakt. Zo kan de therapeut analyserenwelke spieren hiervoor verantwoordelijk zijn. Ook is belangrijk na te gaan welke klachtonderhoudende factoren een rol spelen, bijvoorbeeld stress, werkhouding etc. Vanzelfsprekend dient de patiënt een actieve rol in te nemen in debehandeling door eventuele adviezen en oefeningen uit te voeren en actief mee te denken met debehandeling.
Dit is een veelgestelde vraag en moeilijk te beantwoorden, daar geen persoon hetzelfde is. Er bestaat veel verschil in het reactievermogen tussen mensen onderling, met name in het tempo waarin MFTP te inactiveren zijn. Hoe resoluter en consequenter een patiënt zijn veroorzakende en klachtonderhoudende factoren aanpakt des te sneller een blijvend goedresultaat wordt bereikt. In het algemeen geldt: hoe langer de periode is tussen het ontstaan van de klacht en het begin van de behandeling, des te groter is benodigd het aantal behandelingen.
Men kan er vanuit gaan dat 3 tot 5 behandelingen nodig zijn om daadwerkelijk een goede verbetering te voelen.
*********************************************************************************
Ikzelf(JOLIE) vraag mij af of fybromyalgie soms een myofasciaal pijnsyndroom is in plaats van spierreuma. In mijn praktijk ervaar ik dat mensen hun klachten onder het kopje fybromyalgie plaatsen, terwijl ik dezelfde strengen met balletjes voel. Deze zijn goed te behandelen. Ze zitten vaak tussen de ribben, bij de atlas en nek, bij de bovenarmen vanuit de oksel naar elleboog.
Deze mensen klagen ook over grote vermoeidheid en hebben soms zelfs een extra indicatie ME. Soms hebben mensen elders al Reiki behandelingen gehad, die alleen ter plekke verlichting bieden naar hun zeggen. Ook chiropractie schijnt een steeds terugkerende therapie te zijn, die maar kort verlichting biedt.
De fysiotherapie lijkt steeds meer en meer de massages niet uit te voeren, enkel manuele therapie en mobiliteits-oefeningen binnen de pijngrens. Manuele therapie lijkt een iets lichtere vorm van chiropractie te worden. Wat mij verontrust is het feit dat er nog nauwelijks foto’s worden gemaakt alvorens de krakende en uit verband trekkende therapie wordt uitgevoerd. De fysio vraagt er wel om, maar de huisarts geeft geen goedkeuring omdat er te weinig op te zien zou zijn en een operatie zelden het gewenste resultaat oplevert???
Wat mijn ervaring betreft, een “massage” naast mobiliteit en triggerpoints/shiatsu blijkt essentieel te zijn in mijn praktijk. Het lastige is dus dat de client langdurig door de pijn moet heen willen gaan, helaas, het blijkt toch niet anders te kunnen, de vicieuze cirkel moet worden doorbroken, ook dus door de angst heen. En daar wringt de schoen.
Sommige mensen die de indicatie frozen shoulder hebben, vertellen inderdaad over pijn, warmte, gevoeligheid, verdikking in de oksel. De meesten hebben daar (nog) geen last van.
Ik ervaar dikke verkrampte spierstrengen die door de oksel naar de arm lopen. Ten allen tijden moet men voorzichtig zijn met de triggerpoints in de oksel, ook vanwege de lymfe daar en de zachte kapsels. In mijn behandelingen werkt het wel goed om de uiteinden van de spieren, in schouder en in bovenarm te bedrukken en lichtjes uiteen te trekken, soms met een op en neer gaande trek/duwbeweging.
Soms voel ik dat kleine dunne spieren zijn gaan kronkelen om elkaar en het einde van het sleutelbeen heen. Er is een draaibeweging gemaakt met de arm en daarbij een trekbeweging met kracht/een voorwerp in de hand. Ook bepaalde bewegingen in arm/schouder door een thaise massage therapeut kan deze klachten veroorzaken.
In mijn praktijk ervaar ik inderdaad ook de in elkaar gedraaide kleine spierstrengetjes bij/net boven het oor welke de spanning in de nek en naar het sleutelbeen vasthouden. Ook de kleine spieren naar de twee uitstekend stukjes aan het achterhoofd waar de trapezius hecht hebben een verbinding met twee punten naast het schouderblad die opgerekt kunnen worden met groot succes. De bovenarmen neem ik met duw en kneed massages stevig mee. De aanhechtingen van de lange rugspier in bil en tussen schouders krijgen ook een zelfde behandeling mee. Verder masseer ik de onderste rand van de schedel onder de oren stevig.
Wanneer er nog geen chronische verkramping is ontstaan, of de acute blessure niet langer dan een twee weken aanwezig is, kan in 1 of 2 behandelingen groot resultaat geboekt worden.
Wat opvalt wanneer mensen al lange tijd een opbouw van klachten ervaren, dat het denken negatief het gevoel bepaald. Deze mensen hebben allerlei gedachtes gecreëerd. Angsten zijn het vergevorderde stadium en dat zet hen volledig vast. De therapeut zal daar terdege rekening mee moeten houden en ook daar behandeling op mogen zetten. Coaching is het woord. Deze mensen hebben behoefte om hun traject in eigen handen te ervaren, er invloed op te hebben, een stuk zelfbeschikking en beheer in te zetten. Ze hebben soms al maanden zichzelf overgeleverd aan allerlei onvruchtbare behandelmethoden/artsen. Er is grote behoefte aan een zachte manier waarin veel wordt bereikt. Een duidelijke structuur en strategie binnen het traject is helpend. zeggen wat je doet en doen wat je zegt. Vraag de client mee te werken tijdens de behandeling, het is wonderlijk soms wat er dan kan plaatsvinden, gebruik een stuk haptonomische methode daarin en je zult versteld staan. dit samenwerken maakt dat de client verscheidene stukken van de behandeling zelf thuis kunnen vervolgen.
Vanuit mijn shiatsu achtergrond ervaar ik dikwijls dat de energie rondjes draait en zich verzamelt in de onderste punt van het schouderblad. Ik ervaar stevige blokkades in de pols en elleboog. Bijna alsof er klemmen om heen zitten. Op het moment dat door middel van manipulatie/drukpunttechniek de blokkade tijdelijk een doorstroming krijgt en de energy kan weglekken naar de vingertoppen of bij nood via de elleboog is daar direct verlichting in de schouder en nek. Wanneer dat even plaatsvind ervaar ik een bijzonder fenomeen; een zeer harde streng in de arm die een giftige pijn uitstoot, soms rood of groen aanvoelend, ziet eruit als een soort gifstreng met weerhaken en bliksempunten. Zowel de client als ikzelf ervaren hetzelfde.
Aan behandeling voor dit fenomeen zou de spirituele hoek een traject kunnen ontwikkelen. Het is puur energetisch namelijk. Soms kan de client de streng er tijdelijk uittrekken onder je coachende begeleiding, natuurlijk werk je mee, en dat is zeer positief ten aanzien van de angstbeleving, men heeft even de ervaring dat er verandering mogelijk is. Helaas, het is mij nog niet gelukt om dit te bestendigen. Heb ik met de client samen te weinig kracht om de verstoring na rapporteren los te koppelen? Is er nog bewustwording nodig? Wellicht dit laatste.want dat is een langdurig proces waarin heilige huisjes zullen worden aangeraakt en de keuze moet worden gemaakt ze omver te halen en te vervangen met nieuwe mogelijkheden.kansen.
******************************************************************
Invloed van cholesterol verlagende medicatie: statines
Let op; cholesterolverlagers zitten ook verwerkt in margarines
vervanging mogelijk door: een combinatie van CoQ10 + selenium + vit
B,C, D hele hoge dosis!!!!! & E + Betacaroteen + zink, visolie en magnesium, Alpha-Liponzuur en L-Carnitine, L-Glutamine
Ik merk op dat deze combinatie van elementen/vitaminen precies wordt beschreven in een “detox/ontgifting” systeem waar ik eerder mee gewerkt heb. De klachten zijn bepalend voor de benodigde hoeveelheid aanvulling en behoeven dus een aanpassing voor optimaal resultaat. Ook de conditie van lever en andere essentiele organen in dit fysiologische systeem is belangrijk om te meten. Het bepaald hoe het lichaam in staat is de ingenomen aanvulling te verwerken en bruikbaar in te zetten.
Wellicht is het te meten of er spierafbraakcellen in het bloed
Ik gebruik al jarenlang statines. Voorgeschreven om uit voorzorg mijn cholesterol te verlagen. Heb zes jaar terug een dotterbehandeling gehad. Sinds het gebruik van statines heb ik klachten: spierpijn in onderrug en schouders, onverklaarbare ontstekingen, vaker moe, moeite met concentreren en onthouden van dingen etc. Andere statines zorgden niet voor verbetering. Enkele maanden terug ontdekte ik dat er een verband is tussen cholesterolverlagers en een aantal vitamines. Vooral de relatie met vitamine D is interessant. Ik had met name in de winterperiode veel last van spierpijn. Een gebrek aan vitamine D leidt ook tot spierpijn. En een laag cholesterol leidt tevens tot lage waarden voor Vitamine D
Ik had een hartvliesontsteking. Ze merkten echter ook een zeer hoog cholesterol nivo op en dus was het onmiddelijk lipitor 80mg. Ik was nogal geschrokken door mijn hartproblemen op 40 jarige leeftijd, dus nam braafjes alles in. In maart 2012 ( dus 1 jaar en 3 maanden later ) ging ik op daguitstap naar Parijs.daar trap op, trap af.metro in, metro uit enz.met als gevolg dat ik 1 week later mijn knie ontstoken was. Echter, na foto's, na echo, na MRI was er niets aan die knie te zien !? ( je voelt je op die moment een leugenaar ).maar goed, het duurde niet lang of mijn andere knie was ook ontstoken, - zelfs onder het nemen van Ibobrufen voor die eerste knie - . uiteindelijk ebde dat allemaal langzaam weg onder 2 a 3 ibobrufens per dag.ondertussen kwamen er spierpijnen in de benen bij, krachtverlies in mijn linker been ( precies een kleine verlamming) , in de schouders, en ook die vervelende spiertrekkingen ( die ik maar niet kon controleren ).en nog veel later ( dat was nu zo een 8 weken geleden ) heuppijnen !niets dat mij tot op dat ogenblik deed vermoeden dat Lipitor mss de boesdoener zou kunnen zijn. Ik kocht het boek "De Voedselzandloper", inmiddels in Belgie al goed gekend vermoed ik.Dit boek is door een arts geschreven ( geen dieetist dus ) en daarin staat letterlijk te lezen dat 'statines' zeer grote gevolgen kunnen hebben, dewelke hier in dit forum al meermaals zijn bevestigd.ook op spacedoc.com terecht gekomen enz.na een ALS test , en MS test, hebben de dokters mij dan maar CoQ10 gegeven. Advies volgens de voedselzandloper: CoQ10 ( ik neem "Quatral". dat is een combinatie van CoQ10 + selenium + vit C & E + Betacaroteen + zink ). Ik heb ondertussen geen knie en geen spierpijnen meer op al de hierboven beschreven plaatsen, slechts een klein beetje nog in mijn heupen en onderrug. Maar ik voel nu de laatste tijd steken in mijn zijkant, zowel links als rechts in de boven en onderbuik. Ik probeer mijn cholesterol nu op basis van een gezond voedingspatroon onder controle te houden. Veel groenten en fruit.lekkere soepen.veel vis en kip ( geen rood vlees ), groene thee, gember thee ( werkt onstekingsremmend ) en eet meermaals vers geperste look per week.
Een client had het laatste jaar steeds pijn in de spieren van zijn bovenbenen, met name de achterkant. Dat werd steeds erger. Toen op een dag, werd de pijn zo erg, alsof er scheermesjes door zijn spieren sneden, omschreef hij het. De pijn werd zo erg, dat hij helemaal van de wereld was. Maar aan het eind van de week ziekenhuisliggen en niets vinden, zei de Cardioloog maar van *laat u de statines maar liggen dan*. Er werden nl wel spierafbraakcellen in zijn bloed gevonden. Gelukkig was zijn hart door de statine nog niet aangetast, want statines werken op de spieren en het hart is een spier. De pijn werd gelijk een stuk minder na het laten liggen van de statines. Maar je spieren zijn zo ver afgetakeld, dat je nooit weet of het allemaal weer goed komt. Maar nu na een half jaar is alle pijn, waar hij al zolang last van had en geëscaleerd is, voorbij!!
Ook het kraken en knappen van arm en beengewrichten wordt benoemd, deze klachten doen geen pijn. Naast Q10 het Alpha-Liponzuur gebruiken. Ook L-Carnitine gaan gebruiken, alles gaat even soepel en pijnloos nu.
Een client is op zoek gegaan naar alternatieve middelen ook in homeopatische sfeer. Zo kwam diegene terecht bij het voedingssupplement sedalipid wat ook cholesterol verlagend werkt.
Het middel Sedalipid wordt helaas niet vergoed door mijn zorgverzekeraar VGZ. Het is wel een prijzig middel (circa € 67,- per 100 tabelleten) Ik heb een verklaring van mijn huisarts gekregen en kan het zo opgeven bij de jaarlijkse belastingopgave.
Hierna informatie over SEDALIPID (van: Steigerwald):
Sedalipid zorgt voor een verantwoord vet- en cholesterolgehalte. Het helpt bij de verlaging van het vet- en cholesterolgehalte en zorgt voor een gezonde vet- en cholesterolspiegel. Daarnaast wordt Sedalipid geadviseerd voor een goede conditie van de bloedvaten. Het houdt de bloedvaten schoon en soepel. Sedalipid is goed voor het hart en past in een cholesterolverlagend en -arm dieet.
Specifieke waarschuwingen en voorzorgen bij gebruikSchadelijke nevenwerkingen die kunnen ontstaan bij gelijktijdig gebruik van andere geneesmiddelen en/of voedingsstoffen zijn niet gemeld. Sedalipid kan daarom ook toegepast worden bij patiënten met een verhoogd risico in samenhang met arteriosclerose, zoals patiënten met hypertensie, diabetes en nierinsufficiëntie. Het behandelingsresultaat met Sedalipid wordt ondersteund indien het dieetadvies wordt opgevolgd. Zeer zelden treden er lichte maag en darmklachten op, die van voorbijgaande aard zijn. Het is nog onduidelijk of het gebruik van Sedalipidoorzaak is van het ontstaan van deze klachten.
Samenstelling Bevat per filmtablet:Magnesium-Pyridoxal-5'-Phosphaat-Glutaminaat 150 mg
Dosering en gebruikTenzij anders voorgeschreven, beginnen met driemaal daags 1 filmtablet. Maximaal kunnen vier filmtabletten per dag worden ingenomen. Na 6-12 weken kan de dosering mogelijk worden verlaagd naar tweemaal daags 1 filmtablet. Voor of na de maaltijd met wat vloeistof innemen. In de bijsluiter is een duidelijk dieetadvies conform het Voorlichtingsbureau van de Voeding opgenomen.
De Community Reinforcement Approach (CRA) Artikelen De Community Reinforcement Approach (CRA) Operante leerprincipes, sociale-systeembenadering en gedragsfarmacologie Inleiding CRA-interventies: de klinische praktijk Resultaten van effectstudies CRA in Nederland: Novadic-Kentron Tot besluit Literatuur ‘Men vangt meer vliegen met een druppel honing dan met een vat azijn.
– LEARNING ENGLISH ONLINE Simple Past or Present Perfect - Test - Answers A - Put in the verbs in brackets into the gaps. 1) We __ worked __ in a restaurant in May 2001. 2) Jack __ broke __ the window of the gym this morning. 3) I'm sorry. I __ have forgotten __ my diary. also correct: 've forgotten 4) Last Monday she __ checked __ her computer. 5) They __ have cleaned __ t